Disiplin, çocuklarımıza hayatlarında mutluluk ve başarıya ulaşmaları için ihtiyaç duyacakları metodları vermek demektir.

Disiplinde iyi davranışları özendirmeye öncelik verelim. Kötü davranışlara karşı takındığımız tavırlar daha sonra gelmelidir.

Çocuklar kendilerini güvende hissedebilmeleri için açık, öz ve tutarlı sınırlamalara muhtaçtırlar. Bir çocuğun aile kurallarını öğrenmeye ve onlara saygı duymaya gereksinmeleri vardır. Ev ortamı, çocuğun içinde bulundu­ğu ilk toplumdur. O, hayatı öğrenmeye bu küçük sosyal dünyada başlar.

Küçük bir çocuk için en önemli özendirme ise ebevey­ninin kendisine karışı ilgi sevgisi ve şefkatidir. Ona gü­lümsememiz ve onu cesaretlendirmemiz, iyi davranışını ödüllendirmektir. “Aferin”, “tebrik ederim çok güzeldi’, “iyi başardın” gibi sözler hep destekleyici ifadelerdir.

Çocuğa “hayır” ve “yapma” lan çok söylemek istemi­yorsak, evimizi onun açısından güvenilir hale getirme­liyiz. Elektrik prizini, kabloları ve kırılacak eşyaları ko­ruma altına almalıyız.

Engelledikçe, yasakladıkça çocuğun merakının daha çok artacağını bilmeliyiz. Sonra yasak fazlalaştıkça hep­sini aklında tutması da zorlaşacaktır.